Efekt zacienienia w metodach obliczeniowych dotyczących odporności ogniowej wg EN 1993-1-2

Podczas obliczania obciążenia rozciągającego, ściskającego, zginającego i ścinającego, moduł porównuje wartości obliczeniowe maksymalnej nośności z wartościami obliczeniowymi oddziaływań.

Jeżeli części są poddane zginaniu i ściskaniu, program dokonuje interakcji. W module RF-/STEEL EC3 można określić współczynniki zgodnie z metodą 1 (załącznik A) lub metodą 2 (załącznik B).

Do obliczeń wyboczenia giętnego nie jest wymagana smukłość ani sprężyste krytyczne obciążenie krytyczne z decydującego przypadku wyboczenia. Moduł automatycznie oblicza wszystkie wymagane współczynniki dla wartości obliczeniowej naprężenia zginającego. Moduł RF-/STEEL EC3 określa sprężysty moment krytyczny dla zwichrzenia dla każdego pręta w każdym miejscu x przekroju. W razie potrzeby wystarczy wprowadzić boczne podpory pośrednie poszczególnych prętów/zbiorów prętów, definiowane w jednym z okien wprowadzania.

W przypadku wyboru prętów do obliczeń odporności ogniowej w module RF-/STEEL EC3 dostępne jest kolejne okno wprowadzania, w którym można wprowadzić dodatkowe parametry, takie jak: typ powłoki lub okładziny. Ustawienia globalne obejmują wymagany czas odporności ogniowej, krzywą temperatury i inne współczynniki. W protokole wydruku wyszczególnione są wszystkie wyniki pośrednie oraz końcowy wynik obliczeń odporności ogniowej. Ponadto w protokole można wydrukować krzywą temperatury.

Wyniki posortowane według przypadku obciążenia, przekroju, pręta, zbioru prętów lub położenia x są wyświetlane w przejrzyście ułożonych oknach wyników. Po wybraniu odpowiedniego wiersza w tabeli wyświetlane są szczegółowe informacje o przeprowadzonych obliczeniach.

Wyniki zawierają zrozumiałą listę wszystkich właściwości materiałów i przekrojów, obliczeniowych sił wewnętrznych i współczynników obliczeniowych. Ponadto w osobnym oknie graficznym można wyświetlić rozkład sił wewnętrznych dla każdego miejsca x.

Szczegółowy i uporządkowany sposób wyświetlania wyników uzupełniają wykazy elementów według prętów/zbiorów prętów dla poszczególnych typów przekrojów. Aby wydrukować dane wejściowe i wyniki, można skorzystać z globalnego protokołu wydruku w programie RFEM/RSTAB.

Wszystkie tabele można eksportować do programu MS Excel w celu dalszego przetwarzania.

Moduł RF-/STEEL EC3 automatycznie importuje przekroje zdefiniowane w programie RFEM/RSTAB. Możliwe jest wymiarowanie wszystkich przekrojów cienkościennych. Program automatycznie wybiera najbardziej efektywną metodę zgodnie z normami.

W obliczeniach stanu granicznego nośności uwzględniono kilka obciążeń, a w normie można wybrać obliczenia interakcji.

Klasyfikacja przekrojów do klas od 1 do 4 jest istotną częścią analizy zgodnie z Eurokodem 3. W ten sposób można sprawdzić ograniczenie nośności obliczeniowej i obrotowej ze względu na lokalne wyboczenie części przekroju. Moduł RF-/STEEL EC3 automatycznie określa stosunek c/t części przekroju poddanych naprężeniu ściskającemu i dokonuje klasyfikacji.

W przypadku analizy stateczności dla każdego pręta lub zbioru prętów można określić, czy wyboczenie giętne występuje w kierunku y i/lub z. W celu utworzenia modelu zbliżonego do warunków rzeczywistych możliwe jest również definiowanie dodatkowych podpór bocznych. Smukłość i sprężyste obciążenie krytyczne są określane automatycznie na podstawie warunków brzegowych modułu RF-/STEEL EC3. Sprężysty moment krytyczny, niezbędny do analizy zwichrzenia, może być obliczony automatycznie lub wprowadzony ręcznie przez użytkownika. W tym celu można również uwzględnić punkt przyłożenia obciążeń poprzecznych, który ma wpływ na wytrzymałość na skręcanie. Dodatkowo można uwzględnić ograniczenia obrotu (np. blacha trapezowa i płatwie) oraz panele usztywniające (np. blacha trapezowa i stężenie).

We współczesnym budownictwie, w którym przekroje są coraz smuklejsze, stan graniczny użytkowalności jest ważnym czynnikiem w analizie statyczno-wytrzymałościowej. Moduł RF-/STEEL EC3 przypisuje przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników do różnych sytuacji obliczeniowych. Odpowiednie odkształcenia graniczne są ustawione wstępnie w załączniku krajowym i w razie potrzeby można je dostosować. Ponadto możliwe jest zdefiniowanie długości referencyjnych i wygięć wstępnych do obliczeń.