8749x
003457
2019-08-09

Pytanie

Do analizy naprężeń kontaktowych w gruncie wprowadzono zgodnie z DIN 1054 dopuszczalne naprężenie kontaktowe „Sigma_all”. RF‑FOUNDATION Pro wymaga wprowadzenia "wartości charakterystycznej". W jaki sposób obydwa podejścia są kompatybilne z DIN 1054 i EN 1997-1?


Odpowiedź:
Ta rozbieżność jest często spowodowana zmianą DIN 1054 na EN 1997.

W „starej” normie DIN 1054 do obliczeń zastosowano wartości charakterystyczne oddziaływania oraz dopuszczalne naprężenia po stronie nośności. Zastosowano oddziaływania bez uwzględnienia współczynników częściowych i porównane z pewnymi dopuszczalnymi naprężeniami. W tym przypadku nośność „eta” została całkowicie uwzględniona w naprężeniu dopuszczalnym.

W poprzednim module RF-FOUNDATION Pro, który wykonywał obliczenia zgodnie z DIN 1054, istniała specjalna zakładka "Analiza uszkodzenia gruntu (obciążenia użytkowe)" w tym celu.

W Eurokodzie obliczanie uszkodzenia od podłoża przeprowadza się w inny sposób.
W tym przypadku do oddziaływania i do oporu stosowany jest współczynnik częściowy. Tym samym obciążenie zostaje zwiększone 1,35 lub 1,5 raza, a opór zostaje zmniejszony 1,4 raza.

W odniesieniu do „starej normy” wytrzymałość „eta” jest całkowicie uwzględniona w „dopuszczalnym naprężeniu sigma_all”.

Pod poniższym linkiem Do pobrania znajduje się plik z modelem dla RFEM lub RSTAB, który wyjaśnia problem w RF‑/FOUNDATION lub RF‑/FOUNDATION Pro. W tym przypadku obliczeń nie przeprowadzono poprzez zdefiniowanie przez użytkownika parcia gruntu, ale z uwzględnieniem naprężeń dopuszczalnych z tabel przypadków standardowych. Powinno istnieć ten sam grunt przy w przybliżeniu takich samych wymiarach fundamentu, wynikowego według Eurokodu i dla starej normy.

W obu modułach dodatkowych przyjęto następujące założenia co do posadowienia:
  • Grunt spoisty
  • Czysty ił - UL
  • Konsystencja sztywna
  • Głębokość osadzenia fundamentu t = 4.92 m
W przypadku stosowania dopuszczalnej nośności gruntu zgodnie z DIN EN 1997-1 z tabel normatywnych, uwzględniany jest również współczynnik 1,4. Podstawowe wartości Sigma‑R,d(B) oporu gruntu również różnią się od wartości dopuszczalnego parcia gruntu „sigma_all” (DIN 1054) 1,4-krotne.

Wyniki porównania:

Obliczanie uszkodzenia gruntu zgodnie z DIN 1054 w RF-/FOUNDATION (stare):

Obliczanie uszkodzenia gruntu zgodnie z EN 1997-1 w RF-/FOUNDATION Pro:

Pomimo różnych danych wejściowych wyniki z DIN 1054 i EN 1997-1 są porównywalne.

Jeżeli w programie RF-/FOUNDATION Pro ma zostać przeliczone podłoże, które zostało już obliczone w RF-/FOUNDATION (dawniej), musiałby zostać przyłożony dwukrotne ciśnienie gruntu Sigma_R,k:

Sigma_R,k (dane wejściowe w RF-/FOUNDATION Pro) = 1,40 (współczynnik częściowy dla uszkodzenia podłoża) x 1,35 (opór po stronie obciążenia w tym przykładzie) x Sigma_all (z RF-/FOUNDATION (stare)).

W załączonym pliku zostało to zrobione w CA2 w obu modułach dodatkowych. W tym przypadku dopuszczalne parcie gruntu w RF-/FOUNDATION zostało wprowadzone jako 220 kN/M². W RF‑/FOUNDATION Pro wprowadzono 416 kN/m².