5278x
000082
2022-06-21
Konstrukcja

Połączenia sztywne

Za pomocą połączeń sztywnych można modelować połączenia między liniami, prętami i powierzchniami bez konieczności definiowania łączników lub sztywnych powierzchni między obiektami. W przypadku połączenia sztywnego odkształcenia połączonych węzłów, linii i prętów są identyczne.

Sztywne połączenie obiektów

Na liście dostępne są do wyboru różne typy połączeń.

Linia z linią

Numery dwóch sztywno połączonych linii można wprowadzić za pomocą przycisków lub zdefiniować za pomocą przycisku Wybierz Indywidualnie graficznie.

Połączenie jest zazwyczaj tworzone jako połączenie ortogonalne między liniami. Aby połączyć je w inny sposób, należy zaznaczyć pole wyboru Rozkład zdefiniowany przez użytkownika w sekcji 'Opcje'. Następnie można zdefiniować właściwości połączenia osobno dla każdej linii (zob. rysunek Łączenie linii według rozkładu zdefiniowanego przez użytkownika).

Jeżeli połączenie ma zostać zamodelowane jako półsztywne lub połączenie ma charakteryzować się nieliniową właściwością, należy wybrać z listy już zdefiniowany Przegub liniowy. Można użyć funkcji Nowy można utworzyć nowy typ przegubu.

Linia z powierzchnią

W odpowiednich polach należy wprowadzić numery linii i powierzchni, które mają zostać sztywno połączone. Obiekty można oceniać za pomocą przycisku Wybierz Indywidualnie można je również zdefiniować graficznie.

W powierzchni zostaje utworzona linia połączenia z rzutu prostopadłego na powierzchnię.

Jeżeli połączenie ma zostać zamodelowane jako podatne lub z efektem nieliniowym, należy wybrać z listy Przegub liniowy lub zdefiniować nowy typ przegubu.

Płaszczyzna

W przypadku tego typu łączone są przemieszczenia w płaszczyźnie połączenia oraz obroty prostopadłe do płaszczyzny. Umożliwia to modelowanie np. tarcz usztywniających.

W odpowiednich polach należy wprowadzić numery połączonych węzłów i/lub linii. Można użyć funkcji Wybierz Indywidualnie Obiekty można też wybrać graficznie.

Wszystkie węzły i linie muszą leżeć w jednej płaszczyźnie. Płaszczyzna ta wynika automatycznie ze zdefiniowanych węzłów i linii jako 'Płaszczyzna połączenia za pomocą 3 węzłów'. Jeżeli jednak węzły płaszczyzny mają zostać zdefiniowane ręcznie, należy zaznaczyć pole wyboru 'Zdefiniowane przez użytkownika'. Powoduje to aktywację pól wprowadzania.

Program RFEM tworzy nowy węzeł w 'Środku płaszczyzny'. Współrzędne tego punktu można zdefiniować również ręcznie po zaznaczeniu pola wyboru 'Zdefiniowane przez użytkownika'.

Tarczową pracę płaszczyzny dachu można zamodelować poprzez połączenie węzłów krawędziowych lub linii krawędziowych.

Opcje

Rozkład zdefiniowany przez użytkownika

Po wybraniu typu połączenia 'Linia - Linia' możliwe jest połączenie linii według ustawień zdefiniowanych przez użytkownika. Ustawienia można zdefiniować w zakładce 'Rozkład'.

'Rozkład połączeń sztywnych' należy określić poprzez podanie odległości względnych (względem początku linii). Można użyć funkcji Względne/bezwzględne dane wejściowe pola wprowadzania można zmienić na długości bezwzględne.

Ignorowanie położenia względnego

W przypadku zaznaczenia pola wyboru 'Zignoruj położenie względne' odległość pomiędzy połączonymi powierzchniami nie jest uwzględniana w obliczeniach. W takiej sytuacji przyjmuje się, że powierzchnie bezpośrednio sąsiadują ze sobą, zatem nie działają dodatkowe momenty i odkształcenia wynikające z odległości połączenia.

Rozdział nadrzędny